Екатерина II

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
Екатерина II-гӀа Алексеевна
Фёдор Рокотов. 1763 шо. Третьяковн галерей
Екатерина II-гӀа Алексеевна
Ерригроссийн Император-аьзни а, Ша Ӏедал латториг
 —  1796 6 (17) ноябрь
Хьалха хилларг Пётр III
Когаметтаниг Павел I

Дин Керста динан килс
Йина терахь 1729 шеран 2 май({{padleft:1729|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:2|2|0}})[3][4]
Йина меттиг Штеттин, Прусси паччахьалла
Кхелхина терахь 1796 шеран 6 (17) ноябрь[5] (67 шо)
Кхелхина меттиг Ӏаьнан гӀала[1], Петарбух, Российн импери
ДӀайоьллина Петропавловскан килс, Петарбух
Тайпа АсканигӀар
Йича тиллина цӀе нем. Sophie Friederike Auguste von Anhalt-Zerbst
Да Христиан-Август Ангальт-Цербстан
Нана Иоганна-Елизавета Гольштейн-Готторпан
Майра Пётр III
Бераш Павел I Петрович
Анна ПетровнаАлексей Григорьевич Бобринский
Динлелор Православи
Автограф Автографан сурт
Монограмма Монограмма
СовгӀаташ
Эскаран тайпа Оьрсийн гварди[d]
ЦӀе полковник
Буьйр дар лейб-гвардин Преображенски полк, Семёновн лейб-гвардин полк, Измайловн лейб-гвардин полк, Дошлойн лейб-гвардин полк
РУВИКИ.Медиа логотип Медиафайлаш РУВИКИ.Медиа чохь

Екатери́на II (Екатери́на Алексе́евна1729 шеран 21 апрель [Штеттин, Прусси — 1796 шеран 6 Йерригроссийн император-аьзни 1762 – 1796 шерашкахь.

Ангальт-Цербстан элин йоӀ, Екатерина Ӏедале йеира 1762 шеран гӀалин харцам бахьнехь, цуо Ӏарш тӀера вожийра шен нахана цавеза майра Пётр III-гӀа.

Екатеринин мур билгалбелира уггаре чӀогӀа ахархой гӀопалле берзорца а, элийн бакъо массо агӀора шорйира.

Екатерина Сийлахьйолчо Речь Посполити йекъар) а, къилбехьа (Новоросси, ГӀирма, мелла а Кавказ тӀетуьйхира) а.

Екатерина ШолгӀа йолуш пачхьалкхан урхаллин система Пётр I-чун заманера дуьйна дуьххьара хийцира.

Биографи

Схьайалар

Екатерина дуьнен тӀе йаьлла цӀа

София Фредерика Августа Ангальт-Цербстан йина 21 апрелехь (1729 шарахь немцойн гӀалахь Штеттин — Померанин коьрта шахьрахь (хӀинца Щецин, Польша), Домштрассе (нем. Domstraße) урамера № 791 йолчу цӀа чохь[7][8][9].

Да, Кристиан Август Ангальт-Цербстан, схьавалар дара цербст-дорнбурган гаранах Ангальтан цӀийнах, гӀуллакхехь вара пруссин паччахь волчохь, вара полкан баьчча, комендант, цул тӀаьхьа Штеттин гӀалин губернатор, хин йолу император-аьзни дуьнен тӀейелира, баллотировка йира курляндин герцоган, амма аьттонза, гӀуллакхера дӀавелира пруссин фельдмаршал волуш. Нана — Иоганна Елизавета, Готторпан долара цӀийнах, йара Пётр III-гӀачун ненан шича. Иоганна Елизаветин сил-сила хьалайоьду Данин, Норвегин, Швецин паччахье Кристиан I-чуьнга, Шлезвиг-Гольштейнан хьалхара герцог а, ОльденбурггӀеран некъийн корта.

Ненан ваша Адольф-Фридрих 1743 шарахь хаьржира шведийн Ӏаршан когаметта, ткъа Ӏарш тӀе хиира 1751 шарахь Адольф Фредрик цӀарца. Ткъа кхин ненан ваша, Карл Эйтинан, Екатерина I-чун ойланца цуьнан йоьӀан Елизаветин майра хила везара, амма велира ловзаран кечам беш.


Бералла, дешар, кхиор

Каравак Луис

Цербстан герцоган доьзалехь Екатеринин цӀера дешар делира. Ӏамийра ингалсан, французийн, италихойн мотт, хелхарш, музыка, истори, географи, делан дош. Иза кхиира аьрха, хӀуман балаболуш, хьарцахьара лелаш, марзделлера кӀенташна шен майралла гайта, иза ловзура Штеттинан урамашкахь. Да-нана реза дацара «кӀентех» йоӀ леларна, амма царна мегаш дара, Фредерика жимаха йолу йишега Августе хьаьжча. Бераллехь нанас цунах олура Фике йа Фикхен[10] (нем. Figchen — схьайолу Frederica цӀарах, аьлча а «жима Фредерика»).

1743 шарахь российн император-аьзнин Елизавета Петровнин, шен когаметта хин волчу сийлахь элин Петр Фёдоровична (хин волчу оьрсийн императоран Петр III-гӀачун) нускал лохуш, дагадеира, ша леш шен нанас голштинан принцан, Елизаветин вешин Иоганнан, зуда хила аьлла весет дар. Тарло, иза бахьнехь хаьржина хила ФредерикаЭйтинан гӀап-гӀалахь 1739 шарахь.

Пхийтта шо долу принцесса ненаца 1744 шеран 12 февралехь Россех йахара Ригехула, цигахь уьш севццачу цӀенна уллехь, сийлахь ха деш вара поручик барон фон Мюнхгаузен.православи, оьрсийн гӀиллакхаш, хӀунда аьлча йуьззина Росси Ӏамо гӀертара, шен керла даймохк а хеташ. Цуьнан хьехархошна йукъахь билгалбовлу динан хьехамча Тодорский Симон (православии хьехархо), хьалхара оьрсийн грамматикин автор Ададуров Василий (оьрсийн меттан хьехархо), балетмейстер Ланге (хелхарийн хьехархо).

Принцесса София Ангальт-Цербстан йозанан каллиграфин а, французийн меттан а упражненеш[14]

Шега ма-Ӏаммало сиха оьрсийн мотт Ӏамо гӀерташ, хин йолу император-аьзнис буса а болх бора, шийлачу хенахь кор а доьллий, коре а хуий. Дукха хан йалале иза цомгуш хилира пехашна хьу кхетта, цуьнан хьал гӀийла дара, нанас лютеранийн мозгӀар валаве а бохуш. Амма София реза ца хилира, Тодорский Симон вало бахийтира. Иза бахьнехь иза дукха йийзира оьрсийн паччахьан кертахьправославе дехьайелира, цӀе Екатерина Алексеевна тиллира (изза цӀе а, ден цӀе а, ненан Елизаветин санна — Екатерина I), ткъа шолгӀачу дийнахь мах бира хин волчу императорца.

София ненаца Петарбухехь хилар догӀура политикин ловзаршца, царна бехкен йерг цуьнан нана Цербстан сту йара. Иза Пруссин паччахь Фридрих II-гӀа везаш йара, ткъа тӀаьхьарчо сацам бира иза оьрсийн императоран кертахь хилар шен пайденна дерзо, Российн арахьара политикин шен Ӏаткъам хӀотторхьама. Цунна план хӀоттийнера, ловзаршца император-аьзнин Елизавета Петровнин Ӏаткъам а бина, пруссин дуьхьала политика лелош волу канцлер Бестужев гӀуллакхашна гена ваккха, иза Пруссин безамехь волу кхечу хьаькамца хийца. Амма Бестужевн аьтту белира Фридрих II-гӀачуьнга Цербстан стус йаздина кехаташ карадаийта а, уьш Елизавета Петровнин гайта а. Иза хиинчул тӀаьхьа, цуо дукха сиха шен цуьнца йолу йукъаметтиг хийцира, цунна оьгӀазло а йираргла опале[16]. Амма тӀехула агӀора цуо, официалан оцу ловзаршкахь дакъа ца лаьцначу, Софийн шен хьолан Ӏаткъам ца бира.

Российн Ӏаршан тӀаьхьенах волчуьнца мах бар

Анна Росина де Гаск. Сийлахь сту Екатерина Алексеевна майрачуьнца Петром III-гӀа Фёдоровичца. 1756, Швецин Къоман музей.

21 августехь (1 сентябрехь1745 шарахь йалхийтта шо долуш Екатеринин мах бира 17 шо долчу Петр Фёдоровичца. Цхьаьна бехачу хьалхара шерашкахь Пётран бала а бацара зудчуьнца, зудчунна а, майрачунна а йукъаметтигаш йан а йацара. Цунах лаьцна Екатеринас тӀаьхьа йаздийр ду[17]:

Сунна чӀогӀа дика гора, сийлахь элан со йеза а ца йезий; ловзар хилла ши кӀира даьлча цуо соьга элира, шен император-аьзнин фрейлина Карр йеза аьлла. Цуо графе Дивьере, шен камергере элира, шена а, оцу йоьӀна а йукъахь дуста а ца оьшу аьлла. Дивьера дуьхьала дерг бахара, иза цунна оьгӀаза вахара; и сцена со чохь йолуш хилла ала мегар дара, сунна ган а гира и къовсам. Бакъдерг дийцича, аса сайга ала а элира, оцу стангца со ирсе хир йац, нагахь санна иза суна везалахь, пайденна хир дац.

Иштта со гӀертара со йезарна эмгаралла ца лелош со ца йеза стаг бахьнехь, ткъа иза ца лело кхин некъ бацара и ца везар бен. Нагахь цунна ша везийта лаахьара, иза сунна хала дацара: со Ӏаламера дуьйна сайн декхарш кхочуш дан Ӏемина йара, оцунна сунна оьшура могаш хьекъал долу майра, ткъа сайчунна иза дацара.

Рослин Александр исбаьхьалча. Павел I Петрович, Екатеринин кӀант, 1777.

Екатерина кхин дӀа а шен дешар ойуш йара. Цуо доьшу историн а, философин а, юриспруденцин а жайнаш, боьшу Монтескьён а, Тацитан а, Бейлан а кхолламаш, йоьшу дуккха а кхин литератур. Цуьнан коьрта самукъадаккхар дара таллар, говрахь лелар, хелхарш, маскарадаш. Сийлахь элаца зудчун майрачун йукъаметтиг цахилар бахьнехь Екатеринин гучабевлира безаргаш. Оцу йуккъехула, император-аьзни Елизавета реза йацара церан бераш цахиларна.

ТӀаьххьара, шозза аьттонза берах хилла, 20 сентябрехь (1754 шарахь Екатеринас кӀант вира – Павел. Бер дар чӀогӀа хала хилира, бер ненера сихха схьадаьккхира паччахьалла лелош йолчу император-аьзнин Елизавета Петровнин лаамца, Екатеринин бер ца кхиадайтира, наггахь Павел ган бакъо йелира. Иштта сийлахь стун дуьххьара гира шен кӀант вина 40 де даьлчи. Цхьа могӀа хьосташа чӀагӀдо, Павелан да Екатеринин везар С. В. Салтыков ву бохуш (дуьххьал дӀа цунах лаьцна Екатерина II-гӀачун «Тептаршкахь» дац, амма цхьаболчара иштта туьду). Кхечара боху уьш бух болуш хӀуманаш дац, и сакхт дӀадоккхуш Петран операци йира. Да хиларх долчунна йукъаралла тӀаьхьайелира.

Христинек Карл Людвиг. Бобринский Алексей Григорьевич — император-аьзнин къуотӀагӀала вина кӀант. 1769, Пачхьалкхан Эрмитаж.