(18592) 1997 YO18

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(18592) 1997 YO18
Большая полуось орбиты 371 884 778 301,22 метр[1]
Долгота восходящего узла 5,969 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,15, 0,1452598[1]
Схьайиллина терахь 1997 шеран 24 декабрь[2]
Орбитальный период 3,92 шо[1]
Наклонение орбиты 0,122 радиан[1]
Временное обозначение 1066 T-1[2], 1997 YO18[2]
Следующее по порядку (18593) Wangzhongcheng
Абсолютная звёздная величина 14,7[1]
Место астрономического открытия Наблюдательная станция Синлун[2]
Перицентр 317 864 867 513,15 метр[1]
Аргумент перицентра 4,506 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (18591) 1997 YT11
Средняя аномалия 5,506 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Пекинская Шмидт-ПЗС астероидная программа[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 425 905 137 882,9 метр[1]
Альбедо 0,317

(18592) 1997 YO18 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1997 шеран 24 декабрехь BAO SCAP проекты цӀе йолу Ӏилманчо Синлун обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1997 YO18» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]