(1736) Floirac

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1736) Floirac
Средняя аномалия 0,542 радиан[1]
Долгота восходящего узла 2,789 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1698814[1]
Схьайиллина терахь 1967 шеран 6 сентябрь[2]
Орбитальный период 3,33 шо[1]
Большая полуось орбиты 333 387 785 847,83 метр[1]
Временное обозначение 1927 RB[2], 1927 SN[2], 1934 XC[2], 1937 RP[2], 1952 DO1[2], 1957 TC[2], 1957 US[2], 1962 CN[2], 1967 RA[2], A914 WD[2]
ЦӀе тиллина сийдина ФлуагӀак (ЖигӀонда)
Абсолютная звёздная величина 12,3[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Бордо[2]
Перицентр 276 751 393 341,43 метр[1]
Аргумент перицентра 4,344 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (1735) ИТА[3]
Следующее по порядку (1737) Северный[3]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Guy Soulié[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 390 001 648 914,9 метр[1]
Наклонение орбиты 0,079 радиан[1]

(1736) Floirac (лат.  Floirac) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1967 шеран 6 сентябрехь G. Soulié цӀе йолу Ӏилманчо Бордо обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1967 RA».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]