(16591) 1992 SY17

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(16591) 1992 SY17
Средняя аномалия 4,824 радиан[1]
Долгота восходящего узла 4,181 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,28, 0,2805441[1]
Схьайиллина терахь 1992 шеран 30 сентябрь[2]
Орбитальный период 3,46 шо[1]
Альбедо 0
Временное обозначение 1985 QE[2], 1992 SY17[2]
Следующее по порядку (16592) 1992 TM1
Абсолютная звёздная величина 14,2[1]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[2]
Большая полуось орбиты 342 482 977 351,5 метр[1]
Перицентр 246 401 396 207,86 метр[1]
Аргумент перицентра 1,257 радиан[1]
Группа малых планет астероиды, пересекающие орбиту Марса[2]
Предыдущее по порядку (16590) Brunowalter
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хольт, Генри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 438 620 956 892,4 метр[1]
Наклонение орбиты 0,147 радиан[1]

(16591) 1992 SY17 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1992 шеран 30 сентябрехь Генри Хольт цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1992 SY17» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]