(13981) 1992 OT9

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13981) 1992 OT9
Большая полуось орбиты 417 956 569 178,78 метр[1]
Долгота восходящего узла 1,798 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,05, 0,0544577[1]
Схьайиллина терахь 1992 шеран 28 июль[2]
Орбитальный период 4,67 шо[1]
Наклонение орбиты 0,134 радиан[1]
Временное обозначение 1989 YO6[2], 1992 OT9[2], 1998 XS87[2]
Следующее по порядку (13982) Thunberg
Абсолютная звёздная величина 13,2[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 395 195 612 186,67 метр[1]
Аргумент перицентра 4,358 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13980) Neuhauser
Средняя аномалия 3,83 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2], Лопес-Гарсиа, Альваро[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 440 715 327 082,2 метр[1]
Альбедо 0,321

(13981) 1992 OT9 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1992 шеран 28 июлехь Анри Дебеонь, А. Лопес-Гарсиа цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1992 OT9» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]