(12720) 1991 NU3

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12720) 1991 NU3
Большая полуось орбиты 363 431 047 507,33 метр[1]
Долгота восходящего узла 4,992 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,18, 0,1800596[1]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 6 июль[2]
Орбитальный период 3,79 шо[1]
Наклонение орбиты 0,1 радиан[1]
Временное обозначение 1991 NU3[2], 1995 RE[2]
Следующее по порядку (12721) 1991 PB
Абсолютная звёздная величина 13,7[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 297 991 792 696,39 метр[1]
Аргумент перицентра 1,696 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (12719) Pingre
Средняя аномалия 1,033 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 428 897 095 296,9 метр[1]
Альбедо 0,389

(12720) 1991 NU3 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1991 шеран 6 июлехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1991 NU3» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]