(20712) 1999 XF13

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(20712) 1999 XF13
Большая полуось орбиты 389 185 278 374,7 метр[1]
Долгота восходящего узла 1,447 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,1, 0,1049167[1]
Схьайиллина терахь 1999 шеран 5 декабрь[2]
Орбитальный период 4,2 шо[1]
Временное обозначение 1972 JG1[2], 1980 FR11[2], 1999 XF13[2]
Следующее по порядку (20713) 1999 XA32
Абсолютная звёздная величина 13,1[1]
Наклонение орбиты 0,248 радиан[1]
Место астрономического открытия Линкольнская лаборатория[2]
Перицентр 348 353 242 677,13 метр[1]
Аргумент перицентра 1,588 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (20711) 1999 XF12
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Лаборатория поиска околоземных астероидов имени Линкольна[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 429 944 280 391,8 метр[1]
Средняя аномалия 0,433 радиан[1]
Альбедо 0,318

(20712) 1999 XF13 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1999 шеран 5 декабрехь LINEAR проекты цӀе йолу Ӏилманчо Сокорро обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1999 XF13» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]