(20181) 1996 YC2

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(20181) 1996 YC2
Средняя аномалия 3,265 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,263 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1666422[1]
Схьайиллина терахь 1996 шеран 22 декабрь[2]
Орбитальный период 3,45 шо[1]
Альбедо 0,241
Временное обозначение 1996 YC2[2], 1998 FB100[2]
Следующее по порядку (20182) 1997 AS
Абсолютная звёздная величина 14,8[1]
Место астрономического открытия Наблюдательная станция Синлун[2]
Перицентр 284 579 341 282,4 метр[1]
Аргумент перицентра 1,518 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (20180) Annakolény
Большая полуось орбиты 341 485 189 473,51 метр[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Пекинская Шмидт-ПЗС астероидная программа[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 398 379 129 674,1 метр[1]
Наклонение орбиты 0,111 радиан[1]

(20181) 1996 YC2 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1996 шеран 22 декабрехь BAO SCAP проекты цӀе йолу Ӏилманчо Синлун обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1996 YC2» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]