(2013) Тукапель

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2013) Тукапель
Средняя аномалия 3,274 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,685 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,23, 0,2262477[1]
Схьайиллина терахь 1971 шеран 22 октябрь[2]
Орбитальный период 3,46 шо[1]
Большая полуось орбиты 342 486 253 544,87 метр[1]
Временное обозначение 1936 PL[2], 1940 XC[2], 1942 EP1[2], 1950 TP2[2], 1969 AT[2], 1971 UH4[2], 1974 MM[2], 1974 NA[2], 1974 OJ[2]
ЦӀе тиллина сийдина Battle of Tucapel
Абсолютная звёздная величина 11,8[1]
Место астрономического открытия Астрономическая станция Серро-Эль-Робле[2]
Следующее по порядку (2014) Василевскис[3]
Аргумент перицентра 4,156 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (2012) Го Шоуцзин[3]
Перицентр 264 999 538 131,36 метр[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Торрес, Карлос[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 419 921 223 054,9 метр[1]
Наклонение орбиты 0,131 радиан[1]

(2013) Тукапель (лат. Tucapel) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1971 шеран 22 октябрехь кхузахь болх беш болу Ӏилманчаш цӀе йолу Ӏилманчо Cerro El Roble обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1971 UH4».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]