(20117) 1995 VN1

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(20117) 1995 VN1
Средняя аномалия 2,382 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,216 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1692055[1]
Схьайиллина терахь 1995 шеран 15 ноябрь[2]
Орбитальный период 4,18 шо[1]
Временное обозначение 1980 DH1[2], 1995 VN1[2], 2000 AR138[2]
Следующее по порядку (20118) 1995 WX
Абсолютная звёздная величина 13,3[1]
Большая полуось орбиты 388 264 069 646,72 метр[1]
Аргумент перицентра 5,75 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (20116) 1995 VE1
Место астрономического открытия Обсерватория Китами[2]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эндатэ, Кин[2], Кадзуро Ватанабэ[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 454 029 537 574,5 метр[1]
Перицентр 322 567 641 136,27 метр[1]
Наклонение орбиты 0,259 радиан[1]

(20117) 1995 VN1 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1995 шеран 15 ноябрехь К. Эндатэ, К. Ватанабэ цӀе йолу Ӏилманчо Китами обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1995 VN1» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]