(19068) 4232 T-2
(19068) 4232 T-2 | |
---|---|
Большая полуось орбиты | 366 286 347 266,44 метр[1] |
Долгота восходящего узла | 1,218 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,17, 0,1725251[1] |
Орбитальный период | 3,83 шо[1] |
Следующее по порядку | (19069) 5149 T-2 |
Абсолютная звёздная величина | 15[1] |
Аргумент перицентра | 5,741 радиан[1] |
Предыдущее по порядку | (19067) 4087 T-2 |
Наклонение орбиты | 0,069 радиан[1] |
Альбедо | 0,046 |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Хаутен, Корнелис Йоханнес ван |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 429 495 486 779,7 метр[1] |
Средняя аномалия | 3,484 радиан[1] |
Место астрономического открытия | Паломарская обсерватория |
Перицентр | 303 092 736 012,16 метр[1] |
(19068) 4232 T-2 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори
ДӀайиллина 1973 шеран 29 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «4232 T-2» саналган.
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.