(19067) 4087 T-2
(19067) 4087 T-2 | |
---|---|
Большая полуось орбиты | 453 083 719 996,79 метр[1] |
Долгота восходящего узла | 2,005 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,22, 0,2183015[1] |
Орбитальный период | 5,27 шо[1] |
Следующее по порядку | (19068) 4232 T-2 |
Абсолютная звёздная величина | 15,2[1] |
Аргумент перицентра | 3,157 радиан[1] |
Предыдущее по порядку | (19066) Ellarie |
Наклонение орбиты | 0,033 радиан[1] |
Альбедо | 0,046 |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Хаутен, Корнелис Йоханнес ван |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 552 016 142 883 метр[1] |
Средняя аномалия | 3,402 радиан[1] |
Место астрономического открытия | Паломарская обсерватория |
Перицентр | 354 174 873 734,99 метр[1] |
(19067) 4087 T-2 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори
ДӀайиллина 1973 шеран 29 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «4087 T-2» саналган.
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.