(18403) Atsuhirotaisei

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(18403) Atsuhirotaisei
Средняя аномалия 5,554 радиан[1]
Долгота восходящего узла 3,047 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,31, 0,3101305[1]
Схьайиллина терахь 1993 шеран 13 январь[2]
Орбитальный период 4,27 шо[1]
Временное обозначение 1979 YG4[2], 1993 AG[2], 2000 SB109[2]
Следующее по порядку (18404) Kenichi[3]
Абсолютная звёздная величина 14,8[1]
Большая полуось орбиты 393 632 493 955,3 метр[1]
Перицентр 271 555 066 423,31 метр[1]
Аргумент перицентра 5,426 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (18402) 1992 YU2
Место астрономического открытия Обсерватория Китами[2]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эндатэ, Кин[3][2], Кадзуро Ватанабэ[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 515 663 860 302,9 метр[1]
Наклонение орбиты 0,064 радиан[1]

(18403) Atsuhirotaisei — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1993 шеран 13 январехь К. Эндатэ, К. Ватанабэ цӀе йолу Ӏилманчо Китами обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1993 AG» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]