(18390) 1992 JD3

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(18390) 1992 JD3
Большая полуось орбиты 339 239 979 750,68 метр[1]
Долгота восходящего узла 0,838 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,11, 0,1119427[1]
Схьайиллина терахь 1992 шеран 7 май[2]
Орбитальный период 3,41 шо[1]
Временное обозначение 1971 BY[2], 1976 UC13[2], 1978 EX4[2], 1990 WU2[2], 1992 JD3[2]
Следующее по порядку (18391) 1992 PO1
Абсолютная звёздная величина 14,1[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Альбедо 0,143
Перицентр 301 264 545 313,7 метр[1]
Аргумент перицентра 2,789 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (18389) 1992 JU2
Средняя аномалия 5,895 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 377 285 829 905,4 метр[1]
Наклонение орбиты 0,116 радиан[1]

(18390) 1992 JD3 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1992 шеран 7 майхь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1992 JD3» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]