(18390) 1992 JD3
(18390) 1992 JD3 | |
---|---|
Большая полуось орбиты | 339 239 979 750,68 метр[1] |
Долгота восходящего узла | 0,838 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,11, 0,1119427[1] |
Схьайиллина терахь | 1992 шеран 7 май[2] |
Орбитальный период | 3,41 шо[1] |
Временное обозначение | 1971 BY[2], 1976 UC13[2], 1978 EX4[2], 1990 WU2[2], 1992 JD3[2] |
Следующее по порядку | (18391) 1992 PO1 |
Абсолютная звёздная величина | 14,1[1] |
Место астрономического открытия | Обсерватория Ла-Силья[2] |
Альбедо | 0,143 |
Перицентр | 301 264 545 313,7 метр[1] |
Аргумент перицентра | 2,789 радиан[1] |
Группа малых планет | астероидийн аса[2] |
Предыдущее по порядку | (18389) 1992 JU2 |
Средняя аномалия | 5,895 радиан[1] |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Дебеонь, Анри[2] |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 377 285 829 905,4 метр[1] |
Наклонение орбиты | 0,116 радиан[1] |
(18390) 1992 JD3 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори
ДӀайиллина 1992 шеран 7 майхь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1992 JD3» саналган.
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.