(1769) Carlostorres

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1769) Carlostorres
Средняя аномалия 2,442 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,572 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,1419061[1]
Схьайиллина терахь 1966 шеран 25 август[2]
Орбитальный период 3,22 шо[1]
Большая полуось орбиты 325 900 367 539,93 метр[1]
Временное обозначение 1937 RF[2], 1966 QP[2]
Следующее по порядку (1770) Schlesinger[3]
Абсолютная звёздная величина 13,4[1]
Место астрономического открытия Аргентинская национальная обсерватория[2]
Перицентр 279 653 113 319,83 метр[1]
Аргумент перицентра 0,426 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (1768) Аппенцелла[3]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Перейра, Сенон
Родительское тело Малх
Апоцентр 372 199 502 301,6 метр[1]
ЦӀе тиллина сийдина Торрес, Карлос
Наклонение орбиты 0,028 радиан[1]

(1769) Carlostorres (лат.  Carlostorres) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1966 шеран 25 августехь Z. Pereyra цӀе йолу Ӏилманчо Кордова обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1966 QP».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]