(1701) Окаванго

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1701) Окаванго
Средняя аномалия 3,54 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,069 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,19, 0,192141[1]
Схьайиллина терахь 1953 шеран 6 июль[2]
Орбитальный период 5,62 шо[1]
Большая полуось орбиты 473 004 711 011,53 метр[1]
Временное обозначение 1931 TU2[2], 1953 NJ[2]
Следующее по порядку (1702) Калахари[3]
Абсолютная звёздная величина 10,7[1]
Место астрономического открытия Республиканская обсерватория Йоханнесбурга[2]
Перицентр 382 121 087 402,8 метр[1]
Аргумент перицентра 4,538 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (1700) Звездара[3]
ЦӀе тиллина сийдина Окаванго
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Joseph Churms[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 563 834 374 668,3 метр[1]
Наклонение орбиты 0,284 радиан[1]

(1701) Окаванго (лат. Okavango) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1953 шеран 6 июлехь J. Churms цӀе йолу Ӏилманчо Йоханнесбург обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1953 NJ».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]