(1701) Окаванго
(1701) Окаванго | |
---|---|
Средняя аномалия | 3,54 радиан[1] |
Долгота восходящего узла | 1,069 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,19, 0,192141[1] |
Схьайиллина терахь | 1953 шеран 6 июль[2] |
Орбитальный период | 5,62 шо[1] |
Большая полуось орбиты | 473 004 711 011,53 метр[1] |
Временное обозначение | 1931 TU2[2], 1953 NJ[2] |
Следующее по порядку | (1702) Калахари[3] |
Абсолютная звёздная величина | 10,7[1] |
Место астрономического открытия | Республиканская обсерватория Йоханнесбурга[2] |
Перицентр | 382 121 087 402,8 метр[1] |
Аргумент перицентра | 4,538 радиан[1] |
Группа малых планет | астероидийн аса[2] |
Предыдущее по порядку | (1700) Звездара[3] |
ЦӀе тиллина сийдина | Окаванго |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Joseph Churms[3][2] |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 563 834 374 668,3 метр[1] |
Наклонение орбиты | 0,284 радиан[1] |
(1701) Окаванго (лат. Okavango) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
ДӀайиллина 1953 шеран 6 июлехь J. Churms цӀе йолу Ӏилманчо Йоханнесбург обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1953 NJ».
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
Хьажоргаш
- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1701)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1701)(ингалс.)
Хьажа иштта
- (2084) Окаяма астероид