(16913) 1998 EK9

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(16913) 1998 EK9
Большая полуось орбиты 356 765 340 383,61 метр[1]
Долгота восходящего узла 2,188 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,13, 0,1318493[1]
Схьайиллина терахь 1998 шеран 11 март[2]
Орбитальный период 3,68 шо[1]
Наклонение орбиты 0,452 радиан[1]
Временное обозначение 1987 BA[2], 1998 EK9[2]
Следующее по порядку (16914) 1998 ER13
Абсолютная звёздная величина 13,2[1]
Место астрономического открытия Наблюдательная станция Синлун[2]
Перицентр 309 726 100 076,23 метр[1]
Аргумент перицентра 5,195 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (16912) Рианнон
Средняя аномалия 5,551 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Пекинская Шмидт-ПЗС астероидная программа[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 403 764 653 019,3 метр[1]
Альбедо 0,078

(16913) 1998 EK9 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1998 шеран 11 мартехь BAO SCAP проект цӀе йолу Ӏилманчо Синлун обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1998 EK9» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]