(1687) Гларона

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1687) Гларона
Средняя аномалия 1,71 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,633 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,177736, 0,1763101[1]
Наклонение орбиты 0,046 радиан[1]
Схьайиллина терахь 1965 шеран 19 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Циммервальда[2]
Орбитальный период 5,61 шо[1]
Большая полуось орбиты 472 389 205 532,32 метр[1]
Временное обозначение 1926 UA[2], 1931 RB1[2], 1942 PD[2], 1945 EA[2], 1948 QN[2], 1948 RD1[2], 1954 TB[2], 1954 UB2[2], 1959 PG[2], 1960 XD[2], 1965 SC[2], 1965 UX[2], A909 UA[2], A915 XC[2]
Следующее по порядку (1688) Вилькенс[3]
Абсолютная звёздная величина 10,25[1]
ЦӀе тиллина сийдина Гларус[d]
Предыдущее по порядку (1686) Де Ситтер[3]
Перицентр 389 102 236 596,68 метр[1]
Аргумент перицентра 5,526 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Сурт
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Пауль Вильд[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 555 606 491 779,8 метр[1]
Альбедо 0,1219

(1687) Гларона (лат. Glarona) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1965 шеран 19 сентябрехь Пауль Вильд цӀе йолу Ӏилманчо Циммервальд обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1965 SC».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]