(16515) Усманьград
(16515) Усманьград | |
---|---|
Большая полуось орбиты | 473 693 025 774,41 метр[1] |
Долгота восходящего узла | 2,226 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,17, 0,1731428[1] |
Схьайиллина терахь | 1990 шеран 15 ноябрь[2] |
Место астрономического открытия | Крымская астрофизическая обсерватория[2] |
Орбитальный период | 5,63 шо[1] |
Апоцентр | 555 756 089 650,5 метр[1] |
Временное обозначение | 1986 AC[2], 1990 VJ9[2], 1990 VN14[2], 1997 XX8[2] |
ЦӀе тиллина сийдина | Усмань |
Абсолютная звёздная величина | 13,1[1] |
Следующее по порядку | (16516) Efremlevitan[3] |
Перицентр | 391 676 501 795,9 метр[1] |
Аргумент перицентра | 5,231 радиан[1] |
Группа малых планет | астероидийн аса[2] |
Предыдущее по порядку | (16514) Stevelia[3] |
Средняя аномалия | 0,016 радиан[1] |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Людмила Ивановна Черных[3][2] |
Родительское тело | Малх |
SEO_description | (16515) Усманьград — орбитальные и физические характеристики малой планеты, диаметр, расстояние до Земли, первооткрыватель и дата открытия — РУВИКИ |
Наклонение орбиты | 0,039 радиан[1] |
SEO_title | (16515) Усманьград — характеристики малой планеты, первооткрыватель, дата открытия — РУВИКИ |
![]() |
(16515) Усманьград (Usmanʹgrad) — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори
ДӀайиллина 1990 шеран 15 ноябрехь Черных Л. И. цӀе йолу Ӏилманчо Кырым обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1990 VN14» саналган.
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.