(1642) Хилл

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1642) Хилл
Средняя аномалия 1,288 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,92 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,064716, 0,0650723[1]
Схьайиллина терахь 1951 шеран 4 сентябрь[2]
Орбитальный период 4,57 шо[1]
Большая полуось орбиты 411 892 380 133,37 метр[1]
Временное обозначение 1929 XB[2], 1931 FO[2], 1940 DA[2], 1940 FE[2], 1942 RB[2], 1951 RU[2], 1954 JS[2], 1956 TD1[2], 1956 US[2], 1958 DJ[2], 1958 FL[2], A908 FC[2]
Следующее по порядку (1643) Браун[3]
Абсолютная звёздная величина 10,8[1]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[2]
Перицентр 385 089 617 790,25 метр[1]
Аргумент перицентра 2,617 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (1641) Тана[3]
ЦӀе тиллина сийдина Хилл, Джордж Уильям
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 438 620 956 892,4 метр[1]
Наклонение орбиты 0,189 радиан[1]

(1642) Хилл (лат. Hill) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1951 шеран 4 сентябрехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1951 RU».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]