(1479) Инкери

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1479) Инкери
Средняя аномалия 2,374 радиан[1]
Долгота восходящего узла 0,316 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,19, 0,1927196[1]
Схьайиллина терахь 1938 шеран 16 февраль[2]
Орбитальный период 4,38 шо[1]
Большая полуось орбиты 400 466 513 643,34 метр[1]
Временное обозначение 1934 FR[2], 1938 DE[2], 1956 JD[2], A916 AC[2], A923 RG[2]
ЦӀе тиллина сийдина Ингерманландия
Абсолютная звёздная величина 11,9[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Турку[2]
Перицентр 323 288 762 712,19 метр[1]
Аргумент перицентра 1,396 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (1478) Вихури[3]
Следующее по порядку (1480) Аунус[3]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Ирьё Вяйсяля[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 477 666 001 145,1 метр[1]
Наклонение орбиты 0,127 радиан[1]

(1479) Инкери (лат. Inkeri) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1938 шеран 16 февралехь И. Вяйсяля цӀе йолу Ӏилманчо Турку обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1938 DE».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]