(14415) 1991 RQ7

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(14415) 1991 RQ7
Средняя аномалия 2,61 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,326 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,2827767[1]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 13 сентябрь[2]
Орбитальный период 5,15 шо[1]
Временное обозначение 1986 TN9[2], 1991 RQ7[2]
Следующее по порядку (14416) 1991 RU7
Абсолютная звёздная величина 13,3[1]
Наклонение орбиты 0,169 радиан[1]
Большая полуось орбиты 446 160 958 851,85 метр[1]
Перицентр 319 997 026 125,09 метр[1]
Аргумент перицентра 0,16 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (14414) 1991 RF6
Альбедо 0,2
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Уэда, Сэйдзи[2], Канэда, Хироси[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 572 361 453 298,2 метр[1]
Место астрономического открытия Кусиро

(14415) 1991 RQ7 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1991 шеран 13 сентябрехь С. Уэда, Х. Канэда цӀе йолу Ӏилманчо Кусиро обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1991 RQ7» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]