(13941) 1989 TF14

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13941) 1989 TF14
Большая полуось орбиты 384 736 506 976,25 метр[1]
Долгота восходящего узла 1,254 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,08, 0,0757132[1]
Схьайиллина терахь 1989 шеран 2 октябрь[2]
Орбитальный период 4,12 шо[1]
Наклонение орбиты 0,058 радиан[1]
Временное обозначение 1989 TF14[2], 1996 FL23[2]
Следующее по порядку (13942) Shiratakihime
Абсолютная звёздная величина 13,9[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 355 606 884 392,48 метр[1]
Аргумент перицентра 3,492 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13940) 1989 SZ3
Средняя аномалия 2,468 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 413 937 308 226,9 метр[1]
Альбедо 0,309

(13941) 1989 TF14 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1989 шеран 2 октябрехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1989 TF14» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]