(13925) 1986 QS3

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13925) 1986 QS3
Средняя аномалия 2,383 радиан[1]
Долгота восходящего узла 2,457 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,06, 0,0615843[1]
Схьайиллина терахь 1986 шеран 29 август[2]
Орбитальный период 5,23 шо[1]
Альбедо 0,172
Временное обозначение 1986 QS3[2], 1989 AH7[2]
Следующее по порядку (13926) Berners-Lee
Абсолютная звёздная величина 12,8, 12,9[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 422 766 843 831,78 метр[1]
Аргумент перицентра 2,652 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13924) 1986 PE1
Большая полуось орбиты 450 511 249 972,02 метр[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 478 264 392 627,9 метр[1]
Наклонение орбиты 0,196 радиан[1]

(13925) 1986 QS3 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1986 шеран 29 августехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1986 QS3» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]