(13920) Montecorvino
(13920) Montecorvino | |
---|---|
Средняя аномалия | 1,738 радиан[1] |
Долгота восходящего узла | 5,383 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,24, 0,2374485[1] |
Схьайиллина терахь | 1985 шеран 15 август[2] |
Орбитальный период | 3,18 шо[1] |
Место астрономического открытия | Станция Андерсон-Меса[2] |
Перицентр | 246 834 197 807,58 метр[1] |
Временное обозначение | 1979 WM8[2], 1985 PE1[2] |
Следующее по порядку | (13921) Сгарбини[3] |
Абсолютная звёздная величина | 14,7[1] |
Апоцентр | 400 623 097 734,6 метр[1] |
Аргумент перицентра | 0,168 радиан[1] |
Группа малых планет | астероиды, пересекающие орбиту Марса[2] |
Предыдущее по порядку | (13919) 1984 SO4 |
ЦӀе тиллина сийдина | Монтекорвино-Ровелла |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Эдвард Боуэлл[3][2] |
Родительское тело | Малх |
SEO_description | (13920) Монтекорвино — орбитальные и физические характеристики малой планеты, диаметр, расстояние до Земли, первооткрыватель и дата открытия — РУВИКИ |
Большая полуось орбиты | 323 695 130 368,16 метр[1] |
Наклонение орбиты | 0,055 радиан[1] |
SEO_title | (13920) Монтекорвино — характеристики малой планеты, первооткрыватель, дата открытия — РУВИКИ |
(13920) Montecorvino — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори
ДӀайиллина 1985 шеран 15 августехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1985 PE1» саналган.
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.