(13920) Montecorvino

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13920) Montecorvino
Средняя аномалия 1,738 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,383 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,24, 0,2374485[1]
Схьайиллина терахь 1985 шеран 15 август[2]
Орбитальный период 3,18 шо[1]
Место астрономического открытия Станция Андерсон-Меса[2]
Перицентр 246 834 197 807,58 метр[1]
Временное обозначение 1979 WM8[2], 1985 PE1[2]
Следующее по порядку (13921) Сгарбини[3]
Абсолютная звёздная величина 14,7[1]
Апоцентр 400 623 097 734,6 метр[1]
Аргумент перицентра 0,168 радиан[1]
Группа малых планет астероиды, пересекающие орбиту Марса[2]
Предыдущее по порядку (13919) 1984 SO4
ЦӀе тиллина сийдина Монтекорвино-Ровелла
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[3][2]
Родительское тело Малх
SEO_description (13920) Монтекорвино — орбитальные и физические характеристики малой планеты, диаметр, расстояние до Земли, первооткрыватель и дата открытия — РУВИКИ
Большая полуось орбиты 323 695 130 368,16 метр[1]
Наклонение орбиты 0,055 радиан[1]
SEO_title (13920) Монтекорвино — характеристики малой планеты, первооткрыватель, дата открытия — РУВИКИ

(13920) Montecorvino — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1985 шеран 15 августехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1985 PE1» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]