(1391) Карелия
(1391) Карелия | |
---|---|
Средняя аномалия | 2,288 радиан[1] |
Долгота восходящего узла | 1,803 радиан[1] |
Эксцентриситет орбиты | 0,16, 0,1651054[1] |
Схьайиллина терахь | 1936 шеран 16 февраль[2] |
Орбитальный период | 4,07 шо[1] |
Место астрономического открытия | Обсерватория Турку[2] |
Следующее по порядку | (1392) Пьер[3] |
Временное обозначение | 1936 DA[2], 1949 MR[2] |
ЦӀе тиллина сийдина | Карелия |
Абсолютная звёздная величина | 12,07[1] |
Предыдущее по порядку | (1390) Абастумани[3] |
Перицентр | 318 145 034 405,4 метр[1] |
Аргумент перицентра | 1,5 радиан[1] |
Группа малых планет | астероидийн аса[2] |
![]() | |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Ирьё Вяйсяля[3][2] |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 444 006 480 237,6 метр[1] |
Большая полуось орбиты | 381 060 124 344,01 метр[1] |
Наклонение орбиты | 0,133 радиан[1] |
(1391) Карелия (лат. Carelia) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
ДӀайиллина 1936 шеран 16 февралехь И. Вяйсяля цӀе йолу Ӏилманчо Турку обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1936 DA».
Хьосташ
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
Хьажоргаш
- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1391)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1391)(ингалс.)
Хьажа иштта
- (491) Карина астероид