(13556) 1992 OY7

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13556) 1992 OY7
Большая полуось орбиты 429 631 575 962,68 метр[1]
Долгота восходящего узла 4,851 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,27, 0,2726706[1]
Схьайиллина терахь 1992 шеран 21 июль[2]
Орбитальный период 4,87 шо[1]
Наклонение орбиты 0,153 радиан[1]
Временное обозначение 1992 OY7[2], 1997 QX1[2]
Следующее по порядку (13557) Lievetruwant
Абсолютная звёздная величина 12,9[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 312 483 667 546,42 метр[1]
Аргумент перицентра 0,907 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13555) 1992 JB2
Средняя аномалия 2,695 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2], Лопес-Гарсиа, Альваро[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 546 780 217 408,5 метр[1]
Альбедо 0,056

(13556) 1992 OY7 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1992 шеран 21 июлехь Анри Дебеонь, А. Лопес-Гарсиа цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1992 OY7» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]