(13535) 1991 RS13

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13535) 1991 RS13
Средняя аномалия 2,536 радиан[1]
Долгота восходящего узла 5,023 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,1426995[1]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 13 сентябрь[2]
Орбитальный период 3,34 шо[1]
Наклонение орбиты 0,076 радиан[1]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[2]
Временное обозначение 1991 RS13[2], 1991 SP1[2], 1994 NS9[2]
Следующее по порядку (13536) 1991 RA15
Абсолютная звёздная величина 14,3[1]
Перицентр 286 776 889 123,63 метр[1]
Аргумент перицентра 0,077 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13534) Alain-Fournier[2]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хольт, Генри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 382 222 559 638,5 метр[1]
Большая полуось орбиты 334 511 520 173,17 метр[1]
Альбедо 0,251

(13535) 1991 RS13 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1991 шеран 13 сентябрехь Генри Хольт цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1991 RS13» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]