(13485) 1981 QJ3

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13485) 1981 QJ3
Большая полуось орбиты 467 339 095 573,02 метр[1]
Долгота восходящего узла 2,441 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,18, 0,1812879[1]
Схьайиллина терахь 1981 шеран 25 август[2]
Орбитальный период 5,52 шо[1]
Наклонение орбиты 0,046 радиан[1]
Временное обозначение 1981 QJ3[2], 1992 SO3[2]
Следующее по порядку (13486) 1981 UT29
Абсолютная звёздная величина 13,3[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[2]
Перицентр 382 616 196 515,67 метр[1]
Аргумент перицентра 3,474 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13484) 1981 EA16
Средняя аномалия 4,122 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Дебеонь, Анри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 552 016 142 883 метр[1]
Альбедо 0,077

(13485) 1981 QJ3 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1981 шеран 25 августехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1981 QJ3» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]