(1333) Севенола

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1333) Севенола
Средняя аномалия 0,501 радиан[1]
Долгота восходящего узла 2,009 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,134409122095, 0,1343637[1]
Схьайиллина терахь 1934 шеран 20 февраль[2]
Место астрономического открытия Алжирская обсерватория[2]
Орбитальный период 4,27 шо[1]
Временное обозначение 1934 DA[2], 1951 EX[2]
ЦӀе тиллина сийдина Севенны
Абсолютная звёздная величина 11,5[1]
Следующее по порядку (1334) Лундмарка[3]
Предыдущее по порядку (1332) Маркония[3]
Перицентр 340 902 416 008,41 метр[1]
Аргумент перицентра 5,863 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Сурт
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Одетта Банкильон[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 446 699 241 910,2 метр[1]
Большая полуось орбиты 393 817 127 647,32 метр[1]
Наклонение орбиты 0,256 радиан[1]
РУВИКИ.Медиа логотип Медиафайлаш РУВИКИ.Медиа чохь

(1333) Севенола (лат. Cevenola) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1934 шеран 20 февралехь Одетта Банкильон цӀе йолу Ӏилманчо Алжир обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1934 DA».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]