(13110) 1993 LS1

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(13110) 1993 LS1
Большая полуось орбиты 381 341 458 099,65 метр[1]
Долгота восходящего узла 5,254 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1745108[1]
Схьайиллина терахь 1993 шеран 15 июнь[2]
Орбитальный период 4,07 шо[1]
Наклонение орбиты 0,223 радиан[1]
Временное обозначение 1982 XL[2], 1993 LS1[2]
Следующее по порядку (13111) Papacosmas
Абсолютная звёздная величина 13,8[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Сайдинг-Спринг[2]
Перицентр 314 793 264 192,79 метр[1]
Аргумент перицентра 0,432 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (13109) Berzelius
Средняя аномалия 0,977 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Макнот, Роберт[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 447 896 024 875,8 метр[1]
Альбедо 0,23

(13110) 1993 LS1 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1993 шеран 15 июнехь Роберт Макнот цӀе йолу Ӏилманчо Сайдинг-Спринг обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1993 LS1» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]