(12693) 1989 EZ

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12693) 1989 EZ
Большая полуось орбиты 381 760 436 856,12 метр[1]
Долгота восходящего узла 0,354 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,21, 0,2131966[1]
Схьайиллина терахь 1989 шеран 9 март[2]
Орбитальный период 4,08 шо[1]
Наклонение орбиты 0,123 радиан[1]
Временное обозначение 1937 ND[2], 1949 KB1[2], 1969 EF2[2], 1970 SJ1[2], 1989 EZ[2], 1998 KY17[2], 1999 TB27[2]
Следующее по порядку (12694) Schleiermacher
Абсолютная звёздная величина 12,5[1]
Место астрономического открытия Астрономическая обсерватория Гэкко[2]
Перицентр 300 370 428 760,1 метр[1]
Аргумент перицентра 4,51 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (12692) 1989 BV1
Средняя аномалия 4,868 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Осима, Ёсиаки[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 463 155 007 687,2 метр[1]
Альбедо 0,331

(12693) 1989 EZ — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1989 шеран 9 мартехь Ё. Осима цӀе йолу Ӏилманчо Гэкко обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1989 EZ» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]