(12526) de Coninck

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12526) de Coninck
Средняя аномалия 4,6 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,03 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,19, 0,1850134[1]
Схьайиллина терахь 1998 шеран 25 апрель[2]
Орбитальный период 3,63 шо[1]
Большая полуось орбиты 353 164 190 520,55 метр[1]
Временное обозначение 1991 NK9[2], 1998 HZ147[2], 3384 T-3[2]
Следующее по порядку (12527) Anneraugh[3]
Абсолютная звёздная величина 15,5[1]
Место астрономического открытия Европейская южная обсерватория[2]
Перицентр 287 824 089 178,31 метр[1]
Аргумент перицентра 3,458 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (12525) 1998 HT147
ЦӀе тиллина сийдина Конинк, Херман де
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эльст, Эрик Вальтер[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 418 574 842 218,6 метр[1]
Наклонение орбиты 0,016 радиан[1]

(12526) de Coninck — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1998 шеран 25 апрелехь Эрик Эльст цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1998 HZ147» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]