(12368) Mutsaers

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12368) Mutsaers
Средняя аномалия 4,967 радиан[1]
Долгота восходящего узла 0,689 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,21, 0,2065535[1]
Схьайиллина терахь 1994 шеран 7 февраль[2]
Орбитальный период 3,61 шо[1]
Большая полуось орбиты 352 035 324 988,24 метр[1]
Временное обозначение 1976 GK[2], 1991 NU7[2], 1994 CM11[2]
Следующее по порядку (12369) Pirandello[3]
Абсолютная звёздная величина 14,5[1]
Место астрономического открытия Европейская южная обсерватория[2]
Перицентр 279 321 215 483,89 метр[1]
Аргумент перицентра 3,569 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (12367) Ourinhos[3]
ЦӀе тиллина сийдина Шарлотта Мютсерс
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эльст, Эрик Вальтер[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 424 708 354 917,3 метр[1]
Наклонение орбиты 0,035 радиан[1]

(12368) Mutsaers — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1994 шеран 7 февралехь Эрик Эльст цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1994 CM11» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]