(11065) 1991 XE2

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(11065) 1991 XE2
Большая полуось орбиты 416 699 124 276,62 метр[1]
Долгота восходящего узла 1,15 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1687231[1]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 1 декабрь[2]
Орбитальный период 4,65 шо[1]
Альбедо 0,184
Временное обозначение 1949 WM1[2], 1951 EF1[2], 1986 VG4[2], 1991 XE2[2], 1999 KF14[2]
Следующее по порядку (11066) Сигурд
Абсолютная звёздная величина 12,3[1]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[2]
Перицентр 346 392 358 667,36 метр[1]
Аргумент перицентра 5,151 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (11064) Dogen
Средняя аномалия 0,22 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хольт, Генри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 486 941 069 128,5 метр[1]
Наклонение орбиты 0,173 радиан[1]

(11065) 1991 XE2 — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

ДӀайиллина 1991 шеран 1 декабрехь Генри Хольт цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1991 XE2» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]