(10522) 1990 SN3

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(10522) 1990 SN3
Большая полуось орбиты 328 994 216 063,67 метр[1]
Долгота восходящего узла 0,604 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,21, 0,2138846[1]
Схьайиллина терахь 1990 шеран 18 сентябрь[2]
Орбитальный период 3,26 шо[1]
Наклонение орбиты 0,091 радиан[1]
Временное обозначение 1977 TR4[2], 1977 UC1[2], 1987 XH[2], 1990 SG29[2], 1990 SN3[2], 1990 SY26[2], 1990 UQ12[2], 1990 XX1[2], 1992 CV3[2]
Следующее по порядку (10523) D'Haveloose
Абсолютная звёздная величина 14[1]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[2]
Перицентр 258 627 431 788,68 метр[1]
Аргумент перицентра 4,921 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (10521) 1990 RW7
Средняя аномалия 3,295 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хольт, Генри[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 399 426 314 769 метр[1]
Альбедо 0,114

(10522) 1990 SN3 (лат.  1990 SN3) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1990 шеран 18 сентябрехь Генри Хольт цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1990 SN3».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]