(10461) Dawilliams

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(10461) Dawilliams
Средняя аномалия 3,346 радиан[1]
Долгота восходящего узла 3,762 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,15, 0,1459367[1]
Схьайиллина терахь 1978 шеран 6 декабрь[2]
Орбитальный период 3,77 шо[1]
Временное обозначение 1974 SB4[2], 1978 XU[2], 1989 TD8[2], 1989 UV9[2], 1993 TZ1[2]
Следующее по порядку (10462) Saxogrammaticus
Абсолютная звёздная величина 14[1]
Большая полуось орбиты 362 608 573 374 метр[1]
Перицентр 309 690 660 340,66 метр[1]
Аргумент перицентра 2,595 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (10460) 1978 VK8
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[2]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[2], Archibald Warnock
Родительское тело Малх
Апоцентр 415 582 884 804,6 метр[1]
Наклонение орбиты 0,121 радиан[1]

(10461) Dawilliams (лат.  Dawilliams) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1978 шеран 6 декабрехь Эдвард Боуэлл, A. Warnock цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1978 XU».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]