(10057) L'Obel

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(10057) L'Obel
Большая полуось орбиты 354 838 340 291,55 метр[1]
Долгота восходящего узла 2,206 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,14, 0,1398462[1]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 11 февраль[2][3][…]
Орбитальный период 3,65 шо[1]
Временное обозначение 1988 CO1[2][3], 1994 VW[2]
Следующее по порядку (10058) 1988 DD5
Абсолютная звёздная величина 14,4[1]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[3]
Перицентр 305 215 559 716,97 метр[1]
Аргумент перицентра 5,516 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (10056) Johnschroer
Средняя аномалия 2,122 радиан[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эльст, Эрик Вальтер[3][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 404 512 642 372,8 метр[1]
ЦӀе тиллина сийдина Л’Обель, Маттиас де
Наклонение орбиты 0,07 радиан[1]

(10057) L'Obel (лат.  L'Obel) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1988 шеран 11 февралехь Эрик Эльст цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 CO1».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]