(10003) 1971 UD1

Хӏара йаззам РУВИКИ чуьра бу — маьрша энциклопеди
(10003) 1971 UD1
Средняя аномалия 2,955 радиан[1]
Долгота восходящего узла 1,738 радиан[1]
Эксцентриситет орбиты 0,13, 0,1296544[1]
Схьайиллина терахь 1971 шеран 26 октябрь[2]
Наклонение орбиты 0,028 радиан[1]
Орбитальный период 3,29 шо[1]
Место астрономического открытия Гамбургская обсерватория[2]
Временное обозначение 1971 UD1[2], 1984 SU4[2]
Следующее по порядку (10004) Игорьмакаров
Абсолютная звёздная величина 14,6[1]
Большая полуось орбиты 330 911 896 208,38 метр[1]
ЦӀе тиллина сийдина Cary Huang[3]
Перицентр 288 007 720 564,6 метр[1]
Аргумент перицентра 4,855 радиан[1]
Группа малых планет астероидийн аса[2]
Предыдущее по порядку (10002) Багдасарян
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Когоутек, Любош[2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 373 845 078 879,3 метр[1]
Альбедо 0,214

(10003) 1971 UD1 (лат.  1971 UD1) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

ДӀайиллина 1971 шеран 16 октябрехь Любош Когоутек цӀе йолу Ӏилманчо Гамбург обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1971 UD1».

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш

[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта

[нисйе бӀаьра | нисйе]